Woensdag 7 september worden we in het donker wakker als we rond zeven uur aanleggen in Kodiak, de havenplaats op het een na grootste eiland van de USA (alleen Big Island, Hawaii is groter); tweederde is nationaal park. Ook hier schoolbussen voor de tours en als shuttle. We bezoeken het Alutiiq Museum over archeologisch vondsten en leefwijze van de mensen hier. Er tegenover de Russisch-orthodoxe kerk met de blauwe uien als toren. Daarna het oudste gebouw in Alaska, het Baranov Museum, gebouwd in 1808. Daartegenover is opnieuw een prachtig bezoekerscentrum Kodiak National Wildlife Refuge. Heel leerzaam en ook leuk voor kinderen. Het is prachtig weer en een graad of 14-15. Buiten de stad ligt Fort Abercrombie State Park. Gebruikt in de Tweede Wereldoorlog om de Japanners tegen te houden. Omdat het hier zo vaak mistig is, hebben ze het eiland nooit kunnen vinden. Dat was ons avontuur in Kodiak waar ze ook een stoplicht hebben, een KFC, een grote M, Walmart en Safeway. De rest wordt via internet gekocht. We lunchen en rond twee uur gaan we weer weg om aan de oversteek naar Hubbard Glacier te beginnen.

We varen de hele 8^e september op een uurtje na, als we bij Hubbard Glacier zijn. Dat is een kanjer. 7 mijl breed en erg hoog. Wat nu aan het afkalven is aan de voet van de gletsjer is sneeuw gevallen rond 1615 – 1620. Als we binnenvaren gaan we een dikke grijze wolk in en regent het een beetje, maar bij de gletsjer begint het op te klaren. We horen regelmatig knallen; het klinkt een beetje als een onweersbui maar in plaats van bliksemschichten komen er brokken ijs naar beneden. We liggen bijna een uur stil op ongeveer 800 meter van de voet van de gletsjer. Dan maken we plaats voor de Island Princess die braaf ligt te wachten. Dat is het schip dat we in april volgend jaar hebben tussen Fort Lauderdale en Vancouver (Panamakanaal). We varen nu in zuidelijke richting naar Sitka, waar we morgen hopen te zijn. Kapitein Arno kwam net vertellen dat tropische storm Lester na Hawaii nu deze kant op komt en dat we veel wind gaan krijgen en golven tot een meter of 3 (hebben we weleens erger gehad) en dat er ook veel regen wordt verwacht. Als we een borreltje halen terwijl hij dat omroept trekken mensen wit weg, de pleisters moeten weer achter de oren en de armbandjes om.

Met ongeveer een uur vertraging komen we om een uur of negen op vrijdag 9 september aan aan de pier in Starrigavan Bay. We hebben we nu 2811 nm op zitten. Sitka was de hoofdstad van Russisch Alaska en heeft gemiddeld meer dan 200 dagen per jaar regen. Voor we bij de bus zijn zijn we al kleddernat. Gelukkig zijn de meeste bezoekjes vandaag binnen. De eerste stop is St Michael's Cathedral, the ‘Mother Cathedral of Orthodoxy for All of America’; we zien iconen en kostbare religieuze kunst (uit de late 15e eeuw) en we horen hoe omwonenden in 1966 deze stukken hebben gered toen een groot deel van Sitka is afgebrand (alles is hout hier). Het Sheldon Jackson Museum (sinds 1895) heeft de oudste collectie Native en Inuit kunst in Alaska, maar is vergelijkbaar met musea die we eerder deze reis zagen, ‘bij ons bezoek aan het Sitka National Historic Park – de plek waar in 8194 de Battle of Alaska plaatsvond tussen Tlingit en Russen. Een collectie Tlingit en Haida totems is in het park aanwezig. Jan gaat ze snel dapper fotograferen, ik ben koud genoeg en blijf in de bus. Onze laatste stop is Centennial Hall voor een dansshow door de New Archangel Dancers. Het schip vertrekt rond vier uur en kapitein Arno belooft opnieuw een nacht met harde wind en regen maar verzekert iedereen dat het schip er goed tegen kan. Wij vinden windkracht 11 wat minder leuk, 8 of 9 gaat wel.

Omdat de wind op de andere kant van het schip stond vannacht, kon de deur op een kier open en zo sliepen we toch heel goed. De tijd is teruggezet naar De tijd van Vancouver en Seattle, dus de wekker moest een uur vooruit. Het waait nu kracht 6 en dat is aanzienlijk rustiger. Als ik na het ontbijt zaterdagmorgen de 10^e september de was ga doen, zie ik links en rechts grijsgroene koppies zielig uit hutten kijken als de cabin stewards kloppen. Wel zijn de kotszakken rond de middag weer weg bij de liften. Er is een Mariners brunch om 11:15, beetje rare tijd vinden we, maar we hebben een aardige tafel met twee Canadezen uit Calgary en twee Amerikanen die in Japan wonen en werken als leraren De kapitein vertelt dat we toch door het weer vertraging hebben opgelopen en zo’n anderhalf uur later in Victoria zullen aankomen morgen. Dus we sturen Bernie en Dawn een mailtje dat we later komen langsvaren en dat het ijsje dat we samen gaan eten ook iets later wordt. Temperatuur nu ongeveer 15 C.

It is still dark when we wake UP on Wednesday September 7th when we dock in Kodiak on the island with the same name. the island is the second biggest in the USA, just Big Island Hawaii is bigger. Two-third of the island is National Park. School buses do the tours here and also function as shuttles. We visit the Alutiiq Museum with archaeological finds and artefacts. Opposite it is the white Russian-orthodox church with the blue onions as towers. After that the Baranov Museum housed in the oldest building in Alaska dating back to 1808. On the other side of the street is the Kodiak Wildlife Refuge Visitors Centre. Very well done and interesting for both grownups and children. The weather is beautiful although it is only 14-15 C. Out of town is Abercrombie State Park, used in WW II to prevent the Japanese to come here. They never found the island also due to the fact that it is often rainy and foggy. Back in town we notice KFC, Big M, Walmart and Safeway, the rest of the shopping is done on the internet. After lunch around 2 pm we leave Kodiak for Hubbard Glacier tomorrow.

We are on the ship all day on September 8^th, and we only stay in one place for about an hour when we reach Hubbard Glacier. That is a big one, 7 miles wide and very high. We can get op to ½ mile from the foot of the glacier. The ice that is there now is snow fallen between 1615 and 1620. when we sail into the bay we sail into a big grey cloud and it rains a little, but once we are there the weather gets a little better and we can make a few good pictures. After about an hour we make place for Island Princess, the ship we will be on next April between Fort Lauderdale and Vancouver (Panama Canal). Now we have a southerly course towards Sitka where we hope to be tomorrow. Captain Arno made an announcement that tropical storm Lester is on his way from Hawaii to this area and that in the next 48 hours a lot of wind is expected and waves up to 10 ft. (we have had worse). Also a lot of rain is expected. So people are getting nervous, putting plasters behind their ears and pitting on their bracelets again.

With about an hour delay we arrive around 9 am in Sitka on Friday September 9^th after 2811 nm. Sitka was the capital of Russian and an average year has over 200 days of rain. Before we reach the tour bus we are soaking wet, but most of our visits are inside. First stop at St Michael's Cathedral, the ‘Mother Cathedral of Orthodoxy for All of America’, and we step inside to see icons and priceless religious artwork dating back to the late 15th century. Hear the miraculous story of how this artwork was saved from the main street fire of 1966, which destroyed one third of downtown Sitka. The Sheldon Jackson Museum (since 1895) boasts the oldest collection of Native and Inuit artefacts in Alaska, showcasing the ingenuity and skill of the Native settlers living in a very unforgiving land. We learn about the Russian colonial period that forever changed the lives of the native groups during our visit to Sitka National Historic Park -- the site of the 1804 Battle of Alaska, signifying the beginning of the Russian colonial period in Sitka. A large collection of Tlingit and Haida totems is on display throughout the park grounds. Our final stop is at Centennial Hall to watch the New Archangel Dancers performing dances from the original provinces of Russia. The ship leaves around 4 pm and captain Arno promises another night of heavy wind and rain but also assures us that the ship can have these circumstances.

Because the wind was on the other side of the ship during the night we could have the door slightly open and slept very well. We have put our watch and alarm an hour forward so now we have the same time as Vancouver and Seattle again. The wind is down to 6 and the sea is much calmer. When I go to the self-service laundry the cabin stewards are nocking on doors and every now and then a grey-green head comes out complaining about the heavy sea. The waste bags hanging near the elevators are gone around noon on Saturday September 10th. We have a Mariners brunch at 11:15 am and have a nice table with two Canadians from Calgary and two Americans, living and teaching in Japan. The captain tells us that due to the weather during the last 48 hours we will have a delay of about an hour and ah half coming into Victoria. So we will send Bernie and Dawn an email to tell them we will sail by a little later and that the ice-cream we plan to eat together, also will have to be postponed a little. Temperature is around 15 C.