Vancouver-island-en-Alaska.reismee.nl

Fotoboeken

Het zijn twee fotoboeken geworden. Uiterlijk lijken ze erg op elkaar, maar het karakter is verschillend. Het eerste deel gaat over ons verblijf in Vancouver en op Vancouver Island, het tweede deel over Seattle, de Alaska-cruise en Edmonton.

De link naar deel 1 is:

https://www.albelli.nl/onlinefotoboek-bekijken/1dd63127-0ca9-4661-999b-5962a049f693

en naar deel 2:

https://www.albelli.nl/onlinefotoboek-bekijken/4db8dec8-cda4-482d-8a8a-0b0a8e971de1

We vinden het een mooie herinnering aan een fantastische reis. Veel plezier ermee!

We made two photobook. They look alike, but are different in character. the frist one covers our stay in Vancouver and on Vancouver Island, the second one is about Seattle, the Alaska-cruise and Edmonton.

The link to part 1 is:

https://www.albelli.nl/onlinefotoboek-bekijken/1dd63127-0ca9-4661-999b-5962a049f693

and to part 2:

https://www.albelli.nl/onlinefotoboek-bekijken/4db8dec8-cda4-482d-8a8a-0b0a8e971de1

We have very good memories ofa fantastic journey. enjoy looking at them!

Edmonton & home sweet home

We hebben dinsdagavond in de bar van het hotel gegeten, muziek, 36 Tv’s op verschillende kanalen en een prima spijskaart. Ervaring! Woensdagmorgen de 14e september zijn we bij Starbucks aan de overkant een ontbijtje gaan halen. Druk daar, niet te geloven en veel mensen in een bloesje met vest of een overhemd met colbertje, want, alweer, heel mooi weer. Later lopen we naar het Sir Winston Churchill Square (hij houdt zelf toezicht in een hoekje), waar een modern gemeentehuis staat met ervoor de Friendshiptower (google de betekenis maar). Het carillon dat erin hangt is gegoten in Aarle-Rixtel bij Petit & Fritsen. We drinken koffie in het zonnetje. Dan steken we het plein over nadat we allebei even binnen in de piramidevormige hal van City Hall hebben gekeken en gezelschap hebben gekregen van een wat merkwaardige jongedame in bruidsjurk met een masker op. De stadhuisbeveiliging praat met haar en gaat daarna weg. Kennelijk kan ze geen kwaad. Wij zijn onderweg naar het Westin Hotel, waar de klokkentoren van het oude post office voor staat. Dus twee leuke aanvullingen voor mijn klokkentorenboek. Er vlakbij zien we een Engelse pub, Sherlock, en we kunnen lunchen op het terras, veel bloemen, een Engelse telefooncel, gewoon leuk. Op de terugweg gaan we de City Centre Mall in waar we eindelijk een drugstore vinden die papieren zakdoekjes verkoopt. Daar zijn we doorheen en Jan snottert nog een beetje, dus dat komt mooi uit. Jan vindt ook nog een paar boeken bij Colson, dus daar gaan onze laatste Canadese dollars, we houden geen loonies en toonies over. Met enige moeite check ik ons in voor de terugvlucht, WiFi hier is niet sterk en KLM is ook een beetje aan het mutsen. Uiteindelijk winnen we!

Donderdagmorgen 15 september ga ik online om de Skyshuttle terug naar het vliegveld te boeken. Dat gaat heel snel. 11:25 is de schematijd (met 15 minuten rek aan beide kanten). We ontbijten weer met een Starbucks broodje en koffie en thee en slaan dan aan het pakken. Jan checkt uit en rond elf uur gaan we naar beneden. Het is bijna 11:40 als de shuttle komt, maar we zijn wel snel op het vliegveld, want minder mensen (het was de tweede shuttle op die tijd). We zitten een poosje en checken dan bij KLM in voor KL 676 en lopen naar de Plaza Premium Lounge, waar we wachten tot we om 16:45 kunnen boarden. Dat gaat zo vlot dat we zelfs voor schematijd vertrekken. En wie schets Jan’s gezicht toen nog voor vertrek de purser komt aanlopen met KLM-huisjes 95 en 96 “want we hebben gehoord – van de bemanning op de heenvlucht - dat u de laatste jaren telkens misgrijpt en alleen maar lage nummers scoort”. Geweldig attent en even later komt hij ook de twee laatste ontbrekende nog brengen (93 en 94). Dat betekent dat we nu alle huisjes hebben (tot 7 oktober, want dan komt 97 uit op KLM’s verjaardag). Verder lekker voer, een nieuw tasje van Jan Taminieau (clutch heet zoiets geloof ik) en turbulentie ten zuiden van IJsland. Dan is het al vrijdag 16 september. We landen bijna een halfuur te vroeg en krijgen daardoor een andere pier (E20), dat is bijna aan het einde. Enorme rijen bij paspoortcontrole en één loket voor EU-mensen en twee voor het overige volk. En om het nog even leuker te maken, moeten we de koffers bij band 20 halenhelemaal aan het eind van terminal 3. Kortom dat was twee keer Schiphol in de rondte. Bus van elf uur naar Valk en om 11:40 rijden. Door een openstaande brug op de Afsluitdijk moeten we even geduld hebben en zijn we tegen halftwee thuis. Koffers uitpakken doen we zaterdag wel.

Als het fotoboek klaar is, zal ik de link weer op de site zetten, zodat jullie kunnen kijken. Voorlopig iedereen bedankt voor de reacties, erg leuk.

We had dinner in the hotel bar Tuesday night, music, lots of TV’s on different channels and a very good menu. Quite an experience. Wednesday morning September 14th we have breakfast at Starbucks, a crowded little place. Good weather again. Later we take a walk to Sir Winston Churchill Square (he is keeping watch himself). There is a modern City Hall with a pyramid entrance hall and in front of it is the Friendship tower (please google for an explanation of that name). The carillon has been made by Petit and Fritsen a foundry in Aarle-Rixtel in the Netherlands. We have coffee and get company of a young lady in a wedding dress with a white mask on her face. City Hall Security talks to her, but obviously she is not dangerous, so they leave her in peace. We walk on to the Westin Hotel. In front of it is the former Post Office bell tower. So I have found two additions for my bell tower collection book. Around the corner is Sherlock, an English pub, where we have lunch on the terrace between flowers and a red English phone booth. On the way back to the hotel we enter City Centre Mall where we find a drugstore that has paper hankies. Jan has had a cold and needs a lot of paper, so we had finished ours days ago and have used tissues from the hotel bathrooms. At Colson we find a couple of new books and those take care of our last loonies and toonies. I check in for the flight tomorrow to Amsterdam, WiFi here is not too fast and KLM has problems keeping us together, but in the end, we win

Thursday morning September 15th I first book the sky shuttle back to the airport That’s easy. We will be picked up at 11:25 am (give or take 15 minutes). After another Starbucks breakfast we start packing. Jan checks out and at 11 am we go down to wait. In the end the second shuttle of that stipulated time comes around 11:40 almost empty so we are at the airport very quickly. We have to wait some time before checking in for flight KL 676 and after we are done there we wait in the Plaza Premium Lounge to board around 4:45 pm. The purser of the flight comes to Jan with 2 missing Blue Delft houses because his colleagues on the flight to Vancouver have told this crew we have been trying for 4 or 5 years to make our collection complete. He brings the other two a few minutes later. Our day is good! The food is good too as is the flight but for some turbulence south of Iceland. On Friday September 16th, we arrive in Amsterdam half an hour early, get a gate at the very end of the pier and after that have to walk another long distance to pick up our luggage. We catch the hotel shuttle at 11 am and drive home 11:40. Because one of the two bridges in Afsluitdijk is open, we lose about 10 minutes so we arrive home about 1:30 pm. We’ll unpack tomorrow,

When my photobook will be ready (will take some time) I’ll put the link in the next update. For now, thanks for your reactions, loved them.

Victoria, Seattle en Richmond en naar Edmonton

Zondag 11 september varen we langs Vancouver Island. Rond tien uur passeren we Sheringham Point en het lighthouse is goed te herkennen. Mooi helder, 12 C. We varen langs Race Rock, de vuurtoren die we vanuit het huis van Bernie en Dawn konden zien. Uiteindelijk zijn we om drie uur aan de kant in Victoria, twee uur later dan de bedoeling was door het stormachtige weer. We gaan tegen halfvier aan wal en wachten in het zonnetje tot Bernie verschijnt. Dawn is er en Michael en Lex ook met de kleine Colette, die in diepe rust is. We kletsen even en dan gaan ze huiswaarts voordat de baby ballistic gaat, of zoals Michael zegt, nuclear. We drinken koffie aan boord en zitten nog even op het balkon. Rond middernacht vertrekken we hier, nadat we de koffers hebben ingepakt en buiten gezet.

Al vroeg worden we wakker maandag de 12e, de laatste 84 nm van Victoria naar Seattle waren gladjes en we hebben totaal iets van 3660 nm gevaren, dat zijn heel wat kilometers. We kunnen nog rustig ontbijten en gaan tegen halfnegen van boord. We lopen naar de plek waar we worden opgepikt door de Quick Shuttle die ons naar Richmond gaat brengen, maar die komt pas iets over halfelf. We zijn niet de enigen en het zonnetje schijnt dus het wordt toch nog gezellig met een clubje Canadezen. De rit is leuk en we hebben regelmatig zicht op Mount Baker. Bij de grens moet iedereen de bus uit en alle bagage moet langs customs, maar zelfs dat gaan vrij vlot. Om een uur of halfdrie zijn we bij het River Rock Hotel en Casino. Tevens is er een halte voor de skytrain tussen Downtown en het vliegveld. We krijgen een kamer op de 12e verdieping en hebben een ver uitzicht. We halen in het casino foodcourt een snack; het zit er helemaal vol met slobberende Chinezen, want dit is Lichmond. Het is fris, maar zonnig. Vliegtuigen komen recht over het hotel, af en toe een stel op een rij, maar in de loop van de avond wordt het rustiger.

Dinsdagmorgen 13 september alweer vroeg op. We hebben roomservice ontbijt, want om nou meteen tussen onsmakelijk etende figuren te gaan zitten op je nuchtere maag …. We nemen een taxi naar Vancouver Airport en checken in voor vlucht 176 van Westjet naar Edmonton, de hoofdstad van Alberta, De vlucht duurt slechts anderhalf uur en het stuk boven de Rocky Mountains is prachtig. Omgeving Edmonton is vol met grote boerderijen en behoorlijk vlak. Na aankomst even langs Tim Horton´s en dan een shuttle naar de stad. Dat is bijna een uur rijden. Ons hotel heeft, net als dat van gisteren, een kamer voor ons met een klapraampje zodat we de airco niet hoeven gebruiken. Het is 23 C en zonnig. En het is een uur later hier. Eerst dit maar weer even op de site zetten. Het laatste stukje komt waarschijnlijk als we weer thuis zijn.

Sunday September 11th we sail past Vancouver Island. About 10 am we pass Sheringham Point lighthouse, very well recognizable. Nice clear sky and 12 C. We pass Race Rock, the lighthouse we could see from Bernie and Dawn´s living room. In the end we are two hours late arriving in Victoria. About 3:30 pm we go ashore and wait in the sun till Bernie comes and finds us. They are all there, Dawn, Their sun Michael and his wife Lex with baby Colette. The last one is fast asleep. We keep it short because she needs to be fed and might go ballistic, or even nuclear as Michael calls it. We have coffee on board and enjoy the sun on our balcony. We’ll leave here around midnight after packing our bags and putting them outside.

We wake up at 6 am on Monday September 12th. After breakfast we leave the Maasdam that took us about 3660 nm through the waters of Alaska and Canada. We have to wait for about two hours before the quick shuttle to Vancouver comes to pick us up. we are not the only ones, so we have nice conversations with several Canadians and though the wind is chilly, the sun is shining. The bus trip is nice with views of Mount Baker and the passing of the border goes smoothly. At 2:30 pm we arrive at the River Rock Hotel and Casino in Richmond and we get a room on the 12th floor. It has also a stop of the skytrain between Downtown and the airport. Planes go right over the hotel, like you can touch them.

Again an early morning on Tuesday the 13th. We have room service breakfast as we do not want to go to the food court to sit between all those playing and messy eating people. Taxi to the airport and check-in for flight WS 176 to Edmonton. We have to put our clock an hour forward again after arrival at 12:45 (it’s only 1,5 flight between the two). Edmonton is the capital of Alberta and the airport is about an hours drive from the city, Like the hotel yesterday this hotel also has a room for us with a small window so that we do not need to use the airco. It’s 23 C and sunny. I’ll put this piece in the blog now and the last one will follow from home.

Kodiak, Hubbard Glacier en Sitka

Woensdag 7 september worden we in het donker wakker als we rond zeven uur aanleggen in Kodiak, de havenplaats op het een na grootste eiland van de USA (alleen Big Island, Hawaii is groter); tweederde is nationaal park. Ook hier schoolbussen voor de tours en als shuttle. We bezoeken het Alutiiq Museum over archeologisch vondsten en leefwijze van de mensen hier. Er tegenover de Russisch-orthodoxe kerk met de blauwe uien als toren. Daarna het oudste gebouw in Alaska, het Baranov Museum, gebouwd in 1808. Daartegenover is opnieuw een prachtig bezoekerscentrum Kodiak National Wildlife Refuge. Heel leerzaam en ook leuk voor kinderen. Het is prachtig weer en een graad of 14-15. Buiten de stad ligt Fort Abercrombie State Park. Gebruikt in de Tweede Wereldoorlog om de Japanners tegen te houden. Omdat het hier zo vaak mistig is, hebben ze het eiland nooit kunnen vinden. Dat was ons avontuur in Kodiak waar ze ook een stoplicht hebben, een KFC, een grote M, Walmart en Safeway. De rest wordt via internet gekocht. We lunchen en rond twee uur gaan we weer weg om aan de oversteek naar Hubbard Glacier te beginnen.

We varen de hele 8e september op een uurtje na, als we bij Hubbard Glacier zijn. Dat is een kanjer. 7 mijl breed en erg hoog. Wat nu aan het afkalven is aan de voet van de gletsjer is sneeuw gevallen rond 1615 – 1620. Als we binnenvaren gaan we een dikke grijze wolk in en regent het een beetje, maar bij de gletsjer begint het op te klaren. We horen regelmatig knallen; het klinkt een beetje als een onweersbui maar in plaats van bliksemschichten komen er brokken ijs naar beneden. We liggen bijna een uur stil op ongeveer 800 meter van de voet van de gletsjer. Dan maken we plaats voor de Island Princess die braaf ligt te wachten. Dat is het schip dat we in april volgend jaar hebben tussen Fort Lauderdale en Vancouver (Panamakanaal). We varen nu in zuidelijke richting naar Sitka, waar we morgen hopen te zijn. Kapitein Arno kwam net vertellen dat tropische storm Lester na Hawaii nu deze kant op komt en dat we veel wind gaan krijgen en golven tot een meter of 3 (hebben we weleens erger gehad) en dat er ook veel regen wordt verwacht. Als we een borreltje halen terwijl hij dat omroept trekken mensen wit weg, de pleisters moeten weer achter de oren en de armbandjes om.

Met ongeveer een uur vertraging komen we om een uur of negen op vrijdag 9 september aan aan de pier in Starrigavan Bay. We hebben we nu 2811 nm op zitten. Sitka was de hoofdstad van Russisch Alaska en heeft gemiddeld meer dan 200 dagen per jaar regen. Voor we bij de bus zijn zijn we al kleddernat. Gelukkig zijn de meeste bezoekjes vandaag binnen. De eerste stop is St Michael's Cathedral, the ‘Mother Cathedral of Orthodoxy for All of America’; we zien iconen en kostbare religieuze kunst (uit de late 15e eeuw) en we horen hoe omwonenden in 1966 deze stukken hebben gered toen een groot deel van Sitka is afgebrand (alles is hout hier). Het Sheldon Jackson Museum (sinds 1895) heeft de oudste collectie Native en Inuit kunst in Alaska, maar is vergelijkbaar met musea die we eerder deze reis zagen, ‘bij ons bezoek aan het Sitka National Historic Park – de plek waar in 8194 de Battle of Alaska plaatsvond tussen Tlingit en Russen. Een collectie Tlingit en Haida totems is in het park aanwezig. Jan gaat ze snel dapper fotograferen, ik ben koud genoeg en blijf in de bus. Onze laatste stop is Centennial Hall voor een dansshow door de New Archangel Dancers. Het schip vertrekt rond vier uur en kapitein Arno belooft opnieuw een nacht met harde wind en regen maar verzekert iedereen dat het schip er goed tegen kan. Wij vinden windkracht 11 wat minder leuk, 8 of 9 gaat wel.

Omdat de wind op de andere kant van het schip stond vannacht, kon de deur op een kier open en zo sliepen we toch heel goed. De tijd is teruggezet naar De tijd van Vancouver en Seattle, dus de wekker moest een uur vooruit. Het waait nu kracht 6 en dat is aanzienlijk rustiger. Als ik na het ontbijt zaterdagmorgen de 10e september de was ga doen, zie ik links en rechts grijsgroene koppies zielig uit hutten kijken als de cabin stewards kloppen. Wel zijn de kotszakken rond de middag weer weg bij de liften. Er is een Mariners brunch om 11:15, beetje rare tijd vinden we, maar we hebben een aardige tafel met twee Canadezen uit Calgary en twee Amerikanen die in Japan wonen en werken als leraren De kapitein vertelt dat we toch door het weer vertraging hebben opgelopen en zo’n anderhalf uur later in Victoria zullen aankomen morgen. Dus we sturen Bernie en Dawn een mailtje dat we later komen langsvaren en dat het ijsje dat we samen gaan eten ook iets later wordt. Temperatuur nu ongeveer 15 C.

It is still dark when we wake UP on Wednesday September 7th when we dock in Kodiak on the island with the same name. the island is the second biggest in the USA, just Big Island Hawaii is bigger. Two-third of the island is National Park. School buses do the tours here and also function as shuttles. We visit the Alutiiq Museum with archaeological finds and artefacts. Opposite it is the white Russian-orthodox church with the blue onions as towers. After that the Baranov Museum housed in the oldest building in Alaska dating back to 1808. On the other side of the street is the Kodiak Wildlife Refuge Visitors Centre. Very well done and interesting for both grownups and children. The weather is beautiful although it is only 14-15 C. Out of town is Abercrombie State Park, used in WW II to prevent the Japanese to come here. They never found the island also due to the fact that it is often rainy and foggy. Back in town we notice KFC, Big M, Walmart and Safeway, the rest of the shopping is done on the internet. After lunch around 2 pm we leave Kodiak for Hubbard Glacier tomorrow.

We are on the ship all day on September 8th, and we only stay in one place for about an hour when we reach Hubbard Glacier. That is a big one, 7 miles wide and very high. We can get op to ½ mile from the foot of the glacier. The ice that is there now is snow fallen between 1615 and 1620. when we sail into the bay we sail into a big grey cloud and it rains a little, but once we are there the weather gets a little better and we can make a few good pictures. After about an hour we make place for Island Princess, the ship we will be on next April between Fort Lauderdale and Vancouver (Panama Canal). Now we have a southerly course towards Sitka where we hope to be tomorrow. Captain Arno made an announcement that tropical storm Lester is on his way from Hawaii to this area and that in the next 48 hours a lot of wind is expected and waves up to 10 ft. (we have had worse). Also a lot of rain is expected. So people are getting nervous, putting plasters behind their ears and pitting on their bracelets again.

With about an hour delay we arrive around 9 am in Sitka on Friday September 9th after 2811 nm. Sitka was the capital of Russian and an average year has over 200 days of rain. Before we reach the tour bus we are soaking wet, but most of our visits are inside. First stop at St Michael's Cathedral, the ‘Mother Cathedral of Orthodoxy for All of America’, and we step inside to see icons and priceless religious artwork dating back to the late 15th century. Hear the miraculous story of how this artwork was saved from the main street fire of 1966, which destroyed one third of downtown Sitka. The Sheldon Jackson Museum (since 1895) boasts the oldest collection of Native and Inuit artefacts in Alaska, showcasing the ingenuity and skill of the Native settlers living in a very unforgiving land. We learn about the Russian colonial period that forever changed the lives of the native groups during our visit to Sitka National Historic Park -- the site of the 1804 Battle of Alaska, signifying the beginning of the Russian colonial period in Sitka. A large collection of Tlingit and Haida totems is on display throughout the park grounds. Our final stop is at Centennial Hall to watch the New Archangel Dancers performing dances from the original provinces of Russia. The ship leaves around 4 pm and captain Arno promises another night of heavy wind and rain but also assures us that the ship can have these circumstances.

Because the wind was on the other side of the ship during the night we could have the door slightly open and slept very well. We have put our watch and alarm an hour forward so now we have the same time as Vancouver and Seattle again. The wind is down to 6 and the sea is much calmer. When I go to the self-service laundry the cabin stewards are nocking on doors and every now and then a grey-green head comes out complaining about the heavy sea. The waste bags hanging near the elevators are gone around noon on Saturday September 10th. We have a Mariners brunch at 11:15 am and have a nice table with two Canadians from Calgary and two Americans, living and teaching in Japan. The captain tells us that due to the weather during the last 48 hours we will have a delay of about an hour and ah half coming into Victoria. So we will send Bernie and Dawn an email to tell them we will sail by a little later and that the ice-cream we plan to eat together, also will have to be postponed a little. Temperature is around 15 C.

Icy Strait Point naar Anchorage en Homer

Op zaterdag 3 september zijn we om zeven uur aan de pier van Icy Strait Point (bij Hoonah). Alweer mooi weer! De naam van het eiland is Chichagof Island. We hebben een ritje geboekt met de Nature tram door het Tongass Rain Forest en voor die tijd lopen we vanaf het Adventure Centre naar de oude Cannery (waar heel veel zalm is ingeblikt). Een mooie boardwalk. Het natuurtochtje is niet lang, maar wel interessant omdat lokale gids Dennis (Tlingit en deels Iers) wijst planten aan, noemt diverse bessen (beetje eind van het seizoen, dus weinig meer) en chauffeur Bobby ziet afdrukken van berenpoten. Er wordt verteld over de grote bijeenkomst 25 en 26 augustus in Glacier Bay toen de Tlingit eindelijk na 50 jaar terug konden naar de plek waar hun voorouders leefden. Ze hebben overtuigend kunnen bewijzen dat dat echt zo was met aanwijzingen aan geologen en archeologen en nu is in het huidige National Park een tribal house gebouwd volgens hun aanwijzingen door de parkservice. Dat is voor iedereen toegankelijk. De film ervan staat op YouTube “Tlingit back to their homeland Glacier Bay”. Dennis was erbij en schiet vol als hij verteld dat ze dit voor hun voorouders hebben gedaan. We zien zeeotters in het water en bald eagles vliegen en in bomen zitten. Tegen enen zijn we terug bij het Adventure Centre. Net op tijd aan boord om de salmon bake op het Lido-dek nog mee te pakken. Rond twee uur varen we weg. Al snel wordt het kouder, we beginnen aan de oversteek naar Anchorage. Als diner gaan we vanavond naar Canaletto, het Italiaanse restaurant, daar hoeven we niet voor bij te betalen; leuk extraatje.

Zondag 4 september is rustdag op zee. ´s Morgens een mooie roze lucht, verder wat wind en grijs. Circa 15 C. We lezen veel en eten in het Lido, want dit is de tweede gala-avond en die bezoeken we dit keer niet.

Het regent als we maandagmorgen 5 september aanleggen in Anchorage. De Maasdam is het enige cruiseschip dat hier in de zomer komt omdat de haven te ondiep is voor de grotere cruiseschepen. Het haventerrein wordt zwaarbewaakt omdat vrijwel alles hier via zee wordt aangevoerd en de voorraden niet al te groot zijn. Er is dan ook een shuttlebus naar downtown. We stappen uit bij Egan Centre tegenover het stadspark. Eerst even naar de Tourist Information, dan een ulu kopen en vervolgens koffiedrinken in het klein Kimball Building, een van de oudste gebouwen van de stad (1915); het heeft de grote aardbeving in de jaren zestig overleefd. Behalve koffietentje Kobuk is het ook een soort malle-pietje-winkel. We kijken nog wat rond en het is vrij stil omdat het Labor Day is. Uitverkoop, maar dat was al even begrijpen we van de locals die we horen. Grijs is het, droog en 13 C. We hebben nu 1810 nm gevaren.

Op 6 september rond tien uur (na 1958 nm) liggen we een de pier op de Homer Spit (een soort stuwwal van 5 mijl lengte die verbonden is met het vasteland). We hebben een excursie met een schoolbus, bestuurd door Grace, die vanmiddag de kinderen weer moet vervoeren en als gids een ex-onderwijzeres. Mooi stel. Homer is klein, het is fris (12-13 C) en af en toe druppelt het een beetje. We gaan eerst naar het Visitors Centre Nature & Islands, dat erg interessant is en veel info geeft over het leven van de dieren in deze omgeving en van de bedreigingen. Er is ook een stukje over de tweede wereldoorlog (dit is het enige deel van het Amerikaanse grondgebied waar gevochten is in die periode). Daarna naar het Pratt Museum met diverse tentoonstellingen over het dagelijks leven sinds eind 19e eeuw hier in de buurt. Er hangen mooie quilts (vaak gemaakt naar voorbeelden uit de natuur). Er staat een oude Homestead naast die te bezichtigen is. Vervolgens naar de Norman Lowell Studio. Deze schilder is 85 en bijna blind, maar hij heeft veel landschappen geschilderd. Je moet ervan houden, zeggen we. We worden persoonlijk begroet met een handdruk. Dan nog een uitzicht op De Spit voor we weer bij de Maasdam worden afgeleverd. Late lunch!

At 7 am Saturday September 3rd, we are at the pier of Icy Strait Point, Hoonah. The island is called Chichagof Island. First we take a walk along the board walk to the old Cannery where they have canned masses of salmon. We are taking a trip on the Nature Tram through the Tongass Rain Forest. We find guide Dennis (part Tlingit and small part Irish) very informative about plants, berries (not much left, end of season) and we see prints of bears. Dennis tells about a recent occasion in Glacier Bay, the ancestral home of the Tlingit oh Hoonah that hey had to leave because of the advancing glacier. Now they have proven they were right in their claim to be accepted to build a tribal house in the National Park (park services did it according to their plans and it is open for everybody in honour of their ancestors. It happened on August 25th and 26th this year and it is on YouTube: “Tlingit back to their homeland Glacier Bay”. We see sea otters and bald eagles and are back at the Adventure Centre around 1 pm. On board just in time to join the salmon bake at the Lido deck. We sail about 2 pm and it feels colder as we start the crossing to Anchorage. For dinner we have an invitation for the Italian restaurant Canaletto.

Sunday the 4th is a quiet day at sea. In the morning a pink sky, later mainly grey with some wind and 15 C. We read and eat at the Lido as we don’t do gala nights this time.

When we dock in Anchorage on Monday the 5th, Labor Day, it is raining. Later it gets a little better, but it is still grey, 13 C and the view is not great. The HAL-ship Maasdam is the only one to come to Anchorage. The harbour is rather shallow and the bigger cruise ships can’t get in here. Next year one of the other Dam ships will do the same tour we are making now. The harbour area is heavily protected because almost everything comes into Alaska by sea and that is why there is a free shuttle into downtown. It brings you to Egan Centre and that is opposite the city park. We buy an ulu after visiting tourist information and have coffee in a little building dating back to 1915 (Kimball Bldg. even survived the big earthquake in the 60-ies). It houses a shop a little like the one we saw in Ucluelet. We have a look around before we return to the ship.

At 10 am on September 6th we are docked at the pier on the Homer Spit (a 5-mile-long causeway to the mainland, made by glaciers). We have an excursion with a school bus, driven by Grace, who will have schoolchildren in the same bus this afternoon and our guide is a retired teacher. Homer is small, it is chilly (12-13 C) and every now and then a few raindrops fall. First we visit the Visitors Centre Nature & Islands, very interesting. There is also a section about WWII (This is the only part of USA where people have been fighting on American soil). Pratt Museum is next and has several exhibitions about day to day life in these areas since the end of the 919th century. There are lovely quilts and next to the museum is an original Homestead. Next we drive to Norman Lowell Studio. This painter is 85 years old and almost blind, but made a lot of landscapes. He welcomes us personally with a handshake. An overview of the Spit is the last stop before we get back to the ship. A late lunch today!

Op naar de Maasdam

Maandag 29 augustus is de lucht weer blauw als we opstaan. In de loop van de dag wordt het 24 graden. We ontbijten en pakken daarna de koffers. Rond tien uur checken we uit en we vinden vlot een taxi om ons naar pier 91 te brengen, naar de mooie cruiseterminal. We zijn direct de koffers weer kwijt en kunnen meteen inchecken. We krijgen een kaartje met groep C om aan boord te gaan. Dat kan nog dik voor twaalven en we zijn heel snel in stateroom 130. We pakken de handbagage uit en vinden daarna de weg naar het Rotterdam restaurant op dek 7 voor de Mariners lunch. Als we terugkomen is een van onze koffers er en die pakken we samen uit. Als we klaar zijn komt nummer 2 en zo zijn we rond halfdrie kant en klaar om te beginnen aan de cruise. De slopenrol is om 15:15 en verloopt langdurig als altijd. Maar als je er niet bent, gooien ze je van boord, dus we doen braaf mee. Precies om vier uur gaan de trossen los voor de GREAT ALASKAN. De eerste paar uur zien we opnieuw de vuurtoren tussen Seattle en Victoria. We drinken op ons balkon een borrel en om een uur of zeven gaan we eten. De zon gaat iets voor achten onder. Port Angeles op Olympic Peninsula is goed zichtbaar, maar van Vancouver Island kunnen we weinig herkennen. De klok gaat nog een uur achteruit zodat we nu tien uur achterlopen bij Nederland.

Dinsdag de 30e is een zeedag. We hebben scenic cruising Vancouver Island, maar de eerste paar uur is het dik van de mist. Weinig scenic dus maar 50 shades of grey. Het wordt niet echt helder, er is geen wind, kalme zee en het is 15 C. We ontbijten en horen om tien uur een presentatie over diverse stops aan in het theater. Koffie en een rondje bibliotheek. Na de lunch volg ik een kookdemonstratie en Jan slaapt even. Daarna loopt hij een paar rondjes en ga ik naar de RoyaL Dutch Tea. Leuk om een keer te doen. We zien wat dolfijnen en de dag hobbelt rustig voorbij. De gala-avond laten we voor wat het is, want we hebben er qua kleding geen rekening mee gehouden. Kortom rustig.

Op 31 augustus is het woensdag en komen we bij Ketchikan aan op Revillaglgedo Island (na 655 nm varen) en dit keer kunnen we wel binnenvaren (in 2009 was er te veel wind). We liggen om 8 uur aan de wal. Om negen uur gaan we de pier op voor onze tour Ketchikan Cultural Discovery. Driver-guide Estella is kundig en rijdt ons langs Ketchikan Creek naar het City Park voor het Totem Heritage Centre met totems van de Tlinglit, Haida en Tsimshian tribes. Allemaal van cederhout, en rond 150 jaar oud. Er wordt over verteld door een historicus en hij weet veel van de symboliek en van de familieverhoudingen binnen de stammen. We mogen ook in het archief kijken waar heel kwetsbare exemplaren liggen en waar ook verteld wordt wat er allemaal met cederhout en bast kan worden gedaan. Dwars door Ketchikan rijden we naar het noorden naar Potlatch Park. Dat is een opluchtmuseum met totems, wat familiehuizen, een tribe house, een smoke house en hier wordt nog meer duidelijk over de manier waarop de mensen hier vroeger leefden. Dit bezoek eindigt in de Tradingpost. We zijn rond 12:45 terug bij het schip. Het weer is steeds beter geworden en ’s middags is het zelfs warm op het balkon. De een na de andere floatplane landt voor ons op het water, want veel toeristen maken een rondvlucht en we zijn niet het enige schip, ook Celebrity Millennium is hier. We zitten bij het uitvaren nog lang op het balkon. We vinden zelfs de vuurtoren terug waar we in 2009 zijn omgedraaid. Mooie dag en een streep noorderlicht als bonus.

Na het ontbijt komt kapitein Arno Jutten op donderdag 1 september via de omroepinstallatie vertellen dat er te veel ijs is in Tracy Arm, dus dat wee daar niet naartoe gaan. In plaats daarvan krijgen we Endicott Arm met de gelijknamige glacier. Ondertussen kijken we steeds naar de walvissen (humpbacks) die op enige afstand van het schip spuiten en met de staart slaan. Te ver voor foto´s, maar een prachtgezicht. Het is weer mooi weer en ongeveer 16 C. We varen langzaam de Endicott Arm in nadat Grand Princess ons voorbij is gevaren. Prachtige ijsblokken en een mooi zicht op de brede gletsjer. Snert bij de lunch. We genieten met volle teugen en zijn de hele dag buiten. Volop ijsklontjes. We liggen een uur stil en varen dan weer terug. We komen twee kleine schepen tegen en de Carnival Legend. We zijn al vlakbij Juneau, maar veel te vroeg, daarom gaan we bij Admiratie Island op een luw plekje voor anker en morgenochtend om vijf uur verder, zodat we om acht uur in Juneau zijn.

Vrijdag 2 september zijn we iets over zevenen in de hoofdstad van Alaska, Juneau. We liggen bijna midden in de stad en tot een uur of een. We liggen bijna midden in de stad en tot een uur of een zijn we het enige schip, dan komt de Volendam binnen varen. Na het ontbijt doe ik eerst de was (wassen 35 minuten en 2 dollar, drogen 45 minuten en een dollar). Dan lopen we naar de Mount Roberts tramway, een grote lift die in een kleine vijf minuten 1800 foot (ruim 600 meter) omhoog gaat en een prachtig uitzicht op Juneau en omgeving geeft. Het is alweer stralend weer (nee, we mogen niet klagen), dus dat is een feestje. Beneden halen we een kop koffie en drinken dat op een bankje op. Dan hebben we nog een opdracht van Cora namelijk het State Capitol fotograferen (en voor mezelf de Liberty Bell naast de hoofdingang). Nou Cora, we hebben prachtige foto’s van de steigers die eromheen staan en van ingepakte pilaren. De Liberty Bell is ook nergens te bekennen. We zullen het toch echt met internetplaatjes moeten doen, vrees ik. Terug op het schip lunchen we en we genieten van de zon. Het wordt vandaag 21 graden en we hebben inmiddels 1015 nm gevaren.

The sky is blue when we awake on Monday August 29th. Temperatures reach 24 C during the day. After breakfast we pack our bags again. We check out around ten and find a taxi to pier 91. We are early, but we can check in right away. The terminal is very large and well appointed. Our group C boards before noon and we find our stateroom 130 easily. We unpack our carry-ons and go to find the Mariners Lunch (for returning guests) in Rotterdam Restaurant on deck 7. When we get back our first bag has arrived. We unpack together and when we have finished number two comes to continue with. The safety drill is at 3:15 pm and as dull as ever, but you have to be there, or they kick your back ashore. We leave Seattle exactly at 4 pm. We see all the lighthouses between Seattle and Victoria. we have a drink on our balcony and around 7 pm we go to have dinner. Sunset is at 7:54 pm. We can very well see Port Angeles on Olympic Peninsula but hardly see anything on Vancouver Island. After turning the clock back another hour (10 hours earlier than at home now), we go to bed.

Tuesday the 30th is a sea day. We have scenic cruising Vancouver Island, but during the first couple of hours it is foggy, so it is not scenic at all (50 shades of grey?). Little wind, calm sea and 15 C. After breakfast we go to the theatre for a presentation on the stops of this cruise. We have coffee and check out the big library. After lunch Jan takes a nap and walks a few rounds on the promenade deck while I follow a cooking demonstration and go to the Royal Dutch Tea. The gala evening has to go without us, as we didn’t bring the proper clothes for the occasion. Altogether a very calm day.

Wednesday August 31st, we reach Ketchikan on Revillaglgedo Island and this time we can get there (in 2009 the wind was too strong). We are safely tied to shore at 8 am. At 9 am we go ashore and join our excursion Ketchikan Cultural Discovery. Driver-guide Estella is knowledgeable and drives us past Ketchikan Creek to City Park to visit the Totem Heritage Centre with totems of the Tlinglit, Haida and Tsimshian tribes. Al made of cedar, and about 150 years old. A Historian tells us a lot about them and about the symbolism and family relations within the tribes. We can go into the archive of the museum where vulnerable totems are kept and where they do courses with cedar, cedar bark etc. Trough Ketchikan we go north to Potlatch Park. It is and open air museum with totems, some family houses, a tribe house, a smoke house and here more is made clear about the way the people lived. The visit ends at the Trading post. at 12:45 we are back on the ship. The weather is getting better and in the afternoon t even is warm on our balcony. One floatplane after the other lands on the water because lots of tourists make a short flight and we are not the only ship as Celebrity Millennium is also here. We stay on the balcony till we go to dinner at 7 pm.

2009 zijn omgedraaid. Mooie dag en een streep noorderlicht als bonus.

After breakfast on Thursday September 1st, the captain announces that there is too much ice in Tracy Arm for the ship to go there safely. The alternative is Endicott Arm with the glacier with the same name. Meanwhile we see humpback whales playing at a distance too far away to take pictures, but it is nice watching them. The weather is very good with sun and clouds in a blue sky. Lots of ice cubes and Dutch Pea Soup for lunch. We see Grand Princess going faster than we do and later in Endicott Arm Carnival Legend comes in while we are going out. The glacier is lovely and blue. We are outside all day. Because we are too early for Juneau we ancker near Admiralty Island at 7 pm until 5 am tomorrow.

A little after 7 am on Friday September 2nd, we are docked right in the middle of Juneau, Alaska’s capital. Until 1 pm we are the only ship, but then Volendam arrives. After breakfast I do laundry (35 minutes and 2 dollars for a load and 45 minutes and 1 dollar to dry). After that we walk to Mount Roberts Tramway that takes us to a height op 1800 ft. within 5 minutes. The view on Juneau and surroundings is beautiful, especially with the good weather we have (we are not complaining). Back down we have coffee on a bench and one more job to do. We are to makes a few pictures for Cora of the State Capitol and for myself of the Liberty Bell next to the front entrance. Well we have lovely pictures of the scaffolding around the building and of the pillars wrapped in black plastic. The Liberty Bell is gone too. So I am afraid we’ll have to use pictures from the internet. Back on the ship we have lunch. Today temperatures rises up to 21 C and we have sailed 1015 nm up to now.

Victoria - Seattle

Donderdag 25 augustus sleept Jan de koffers een trap op en Bernie maakt ontbijt terwijl ik de tafeldek en Dawn van alles doet. We vertrekken vanaf de condo op Citadel Place rond halftien na ook buurvrouw Jean gedag gezegd te hebben. Dawn wordt afgezet bij de bibliotheek en Bernie rijdt ons langs de Dutch Clocktower en Parliament naar de pier voor de Victoria Clipper. We kunnen direct de koffers kwijt en moeten daarna wachten voor we door emigratie kunnen, Je wordt namelijk hier al de USA binnen gelaten. Waarom weten we niet, maar het kost 6 USD per persoon. We zijn bijna twee weken onderweg en tot nu toe hebben we nog geen dag slecht weer gehad. Op Vancouver Island staat augustus bekend as Fogust. Niks van gemerkt. We kunnen vrijwel direct aan boord en zitten in groep 1, dus we hebben nog ruime keus aan zitplaatsen, We kiezen stuurboord. Een gezellige drukte in de haven van Victoria. We weten waar we moeten kijken en kunnen goed de plek herkennen waar we onderdak hadden. We vinden alle vuurtorens die er zijn, maar de ramen zijn te smerig om foto’s te maken. De eerste is die van Triangle Island. De oude daarvan is de vuurtoren die we in Sooke hebben gezien. De tocht duurt twee uur en drie kwartier. Bij aankomst kun je vrij eenvoudig je koffer uit de rij pikken. Als je per ongeluk een koffer mist, mag je niet terug, maar wordt je geholpen. Custos geen probleem en ook het vinden van een taxi is niet moeilijk. We zijn iets over drieën in Hyatt House Seattle Downtown en checken in voor vier nachten (grotendeels van onze Hyatt-punten). De Kitchen Studio 614 is ruim met twee bedden een leuk keukentje, goede badkamer, zithoek en een hoge tafel met veel stopcontacten. We krijgen een fan om te gebruiken als de airco me te gek wordt. Eten doen we beneden met een gezonde snack. Hoewel de porties het toch weer wat ongezonder maken.

Vrijdag de 26e slapen we uit. Het ontbijt is inbegrepen en goed. Daarna lopen we een blokje om om ons te oriënteren en een paar kleine boodschappen te doen. Terug naar het hotel en even bijkomen, want het is alweer warm. Als we bij de receptie zeggen dat we de monorail willen nemen en overstappen op de tram naar Lake Union zeggen ze “we brengen jullie wel met de shuttle”. We krijgen ook een tip voor een visrestaurant en dat zoeken we op. Duke’s chowder house. We eten “Oh my Cod, Fish & Chips”. We hebben de vorige keer gevaren op Lake Union en da keer daarvoor zijn we er met een watervliegtuig vertrokken! De Shuttle haalt ons ook weer op en zo zijn we rond 14:15 terug. We kijken na het eten op het dakterrras omdat de zon erg mooi onder gaat. Uitzicht op de Space Needle.

Het is een stuk frisser en bewolkt als we zaterdag 27 augustus opstaan. Na het ontbijt steken we de weg over met allebei een gekregen ticket voor de Space Needle. Mensen die vandaag naar huis gaan, gaven ons hun tickets uit de Seattle City Pass gisteravond, een lief cadeautje van 2 keer 22 USD (voor seniors). We hennen een trui aangetrokken, want het voelt fris aan. We zijn in 42 seconden boven, kijken rond, maken een selfie-achtige foto en zien dat er drie cruiseschepen liggen, Norwegian Jewel bij Pier 66 en Crown Princess en een schip van Holland America bij pier 91. We kunnen niet zien welke dat is. Weer beneden lopen we terug naar het hotel en we vragen of de shuttle ons naar Pike Place Market kan brengen. We kunnen al snel mee met een vol busje en worden in Pine Street afgezet, vlakbij 1st Avenue. Je kunt over de koppen lopen, zo druk, maar kleurrijk is en blijft het. We ontvluchten de drukte en mijden de tentjes waar lange rijen staan voor chowder of andere specialiteiten. Bij Steelhead Diner vinden we een plekje en we eten er respectievelijk poached eggs with smoked salmon en el cubano. Het zijn weer giga-porties. We verbazen ons erover dat die borden om ons heen schoon leeg gaan, dat redden we echt met geen mogelijkheid. We bellen en de shuttle wringt zich door de auto’s om ons weer op te pikken. Tijd voor een tukkie. We lezen wat en teuten een beetje rond.

Zondag 28 augustus is het half bewolkt en zachter dan gisteren. Vest aan buiten als we na het ontbijt de shuttle hebben naar de Washington State Ferries terminal. We kopen twee senior retourtjes naar Bremerton voor USD 8,20 samen; dat is 4,20 per persoon voor twee boottochtjes van ieder een uur door een prachtig gebied, dat is halve prijs omdat we boven de 65 zijn. Eerst steken we Puget Sound over en dan meanderen we tussen diverse eilanden en uitlopers van Olympic Peninsula. We kunnen Alki Point Lighthouse goed zien en Mount Rainier probeert door de wolken heen te prikken. Aan de overkant drinken we koffie en we kijken rond bij Fountain Park in de tuin van het Puget Sound Navy Museum. We halen bij Starbucks twee sandwiches die we op de terugweg aan boord opeten. Bij aankomst hebben we goed zicht op de skyline van Seattle. Er zijn vandaag weer drie cruiseschepen, bij pier 91 de Amsterdam en Ruby Princess en bij de stadspier Norwegian Pearl. Bij terugkomst was ik een paar lange broeken, donkere shirts en sokken, dan kan dat allemaal weer schoon mee morgen. Goede coin laundry hier.

Als we morgen aan boord gaan, zal internet een stuk langzamer zijn dan tot nu toe op reis en ook duurder. Daarom zullen we wel updates blijven sturen, maar wat minder foto’s. We gaan met veel plezier richting Alaska.

Thursday morning the 25th Jan carries the suitcases to the garage while Bernie makes breakfast and I lay the table Dawn is doing all kinds of little things that need to be done. After saying goodbye to neighbour Jean we leave Citadel Place around 9:30 am. We drop Dawn at the library and Bernie gets us to Downtown Victoria past the Dutch Clock tower and Parliament. He drops us off at the Victoria Clipper Pier and we say goodbye to him to. He was a great driver and guide during our visit. We get rid of our bags easily and have to wait for emigration, or immigration as you enter the US here. It costs USD 6 per person. We don’t know what that is for, but that’s one of those things. We can board almost immediately as we are in group 1. We have a big choice in places to sit. The weather is still good after being away from home for almost two weeks, we haven’t had a bad day yet. We did not think Fogust is s good name for August as we saw no fog too. We are on starboard sit and can recognize the complex where we were easily above and a little left to the big yellow patch. The boat trip takes 2 hours and 45 minutes. We find the lighthouses along the stretch, the first is the new lighthouse on Triangle Island (east Vancouver Island - we saw the old relocated one in Sooke). After arrival in Seattle we have to pick up our bags. You are not allowed to go back, so if you miss one, you have to tell the man at the end and then they’ll help you. Customs no problem, a taxi is easy and around three we arrive at Hyatt House Seattle Downton. Kitchen Studio 614 is lovely with two big beds, a nice bathroom, sitting area and a kitchen with a high table with lots op points to plug your computer or camera in. We eat at the hotel.

Friday the 26th we sleep in and have a good complimentary breakfast. We walk a few blocks to get acquainted with the neighbourhood and do a few little errands. Temperature is rising gain. We check with reception how to get to Lake Union and they tell us, they can take us there by shuttle and we get a suggestion for a place to lunch. We go to Duke’s Chowder House. We both have “Oh my Cod, Fish & Chips”; it’s real nice. The first time we stayed here with Tauck, we went on a water plane, the second time we took a boat ride on Lake Union and now we have lunch here. We phone the hotel and the shuttle picks us up; back at the hotel around 2:15 pm. After dinner we have the sunset on the roof of the hotel with sight of the Space Needle.

It is much cooler and overcast when we get up on Saturday August 27th. After breakfast we cross the road to visit Space Needle on two tickets friendly people from Southern California gave us. They hadn’t used them and were leaving. Saved us 44 USD total (senior entry price for two), not too bad! We ride up in 42 seconds and enjoy the views. We see three cruise ships in. Norwegian Jewel is on Pier 66 and pier 91 has Crown Princess and a Holland America ship we can’t read the name of because the big Princess ship is blocking t. We get a free picture via email. Back down we cross back to the hotel and ask if the shuttle can get us t Pike Place Market. That works as it is just leaving with an almost full load. Pike Place Market is as crowded as ever (and more is you ask me), but also colourful. We look around take pictures and try to find a place for lunch. Lots of people are queuing for chowder but we find Steelhead Diner and have poached eggs with smoked salmon and el Cubano respectively. Huge portions, so huge we can’t handle them completely, while around us everybody empties his or her plate. We are again picked up and back at the hotel it is time for a little nap.

Sunday morning August 28th after breakfast we decide to g for a ferry ride to Bremerton. The hotel shuttle takes us to the Washington State Ferry Terminal where we buy two senior return tickets for USD 8,20 total (very cheap for two boat trips of an hour each) through a beautiful area. The weather is nice, not as windy as yesterday and the sun tries to join us too. We cross Puget sound and meander between the islands and the inlets of Olympic Peninsula. Alki Point Lighthouse is very well visible. In Bremerton we have coffee and we look at Fountain Park in the garden of the Puget Sound Navy Museum. We buy two sandwiches to eat on the way back. Even Mount Rainier tries to push through the clouds. Coming back to Seattle gives a lovely skyline of the city, Today again three cruise ships in, Norwegian Pearl right in the city and Amsterdam (Holland America) and Ruby Princess at pier 91. Back at the hotel I wash some pants, dark shirts and socks in the coin laundry. That takes some time, but everything will be clean when we board the ship tomorrow.

In the next two weeks internet will be much slower and a lot more expensive than it was during this first part of our travel, so I will probably not post to many photo’s. We will continue however with much pleasure.

Ucluelet en Tofino en terug naar Victoria

We ontbijten 21 augustus op tijd en pakken in. Uitchecken doen Bernie en Jan samen. Daarna wordt de auto slim gepakt en om tien uur vertrekken we. We stoppen even bij het monument voor de 50e breedtegraad, vlakbij het hotel (de 49e vormt de grens tussen Canada en de USA). We volgen Highway 19 tot we in de buurt van Coombs zijn en gaan dan naar het binnenland, richting Port Alberni. We stoppen bij een pomp met een winkel en de gps-dame wil dat we de weg weer op gaan. Ze was al bitch gedoopt, dus zeg ik “ja, hallo, mag ik even plassen, bitch?” Dat levert een lachsalvo op. De weg is schitterend, bochtig, door het bos met af en toe een mooi uitzicht. In Port Alberni vinden we het relocated lighthouse bij de jachthaven. Het is op zondag een wat stil plaatsje. Bij Save on Food, een grote supermarkt slaan we in voor onze ontbijten en diners voor drie dagen en bij de BC Liquor Store halen we wijn en borrels. Bij Tim Hortons eten we een broodje, we plassen nog een keer (voor “ze” er erg in heeft) en gaan verder. We passeren een groot aantal kreken, meren en meertjes tot we bij de Kennedy River komen bij Kennedy Lake. We stoppen er even voor het uitzicht. Rond 15:30 zijn we bij het Pacific Rim Ucluelet Visitors Centre, waar we de nodige kaarten en folders vinden en info krijgen. Om vier uur zijn we bij The Ridge, waar we drie dagen wonen in het schitterende appartement 209. Schoenen uit bij de deur. Geweldig uitzicht, alles tiptop! We borrelen, hameren min of meer een fiets-Elfstedentocht in elkaar voor volgend jaar oktober voor Dawn, Bernie en Jean. We maken samen het eten klaar, zalmburgers me aardappelen en sla met feta. Appeltaart toe. Prachtige en gezellige dag.

Na een muisstille nacht ontbijten we op de 22e met toast, kaas, jam en fruit. Dan wordt het ineens haastig om naar het begin van de Lighthouse Loop van de Wild Pacific Trail te komen. Ik stap uit op het parkeerterrein, Jan en Bernie lopen tegen de klok in en Dawn met een gids met de klok mee, terwijl ik naar beneden, naar de Amphitrite vuurtoren. De toren is van 1915. De mannen lopen de volledige 3 km, Dawn iets korter door alle uitleg, want het laatste korte stuk loopt ze met de mannen terug. Ondertussen wordt het heel druk. Genieten hier. Dan Uclueclet in, naar de haven, beetje rondkijken, de General Store bezoeken, oude Malle Petje-winkel waar je werkelijk alles kunt kopen. Bijna alle restauratjes zijn op maandag gesloten, maar bij Cedar Grill kunnen we fish & chips krijgen en ik heb drie soorten zalm waaronder candied salmon. Om drie uur zijn we terug thuis. De anderen gaan nog een stuk lopen, terwijl ik dit bijwerk. We eten steak vanavond na een prachtige zonsondergang. Opnieuw een paradijselijke dag.

Dinsdag de 23e augustus ongeveer hetzelfde regime. We rijden richting Tofino, ongeveer 40 km noordelijker dan Ucluelet. Halverwege is Long Beach. We parkeren en lopen naar het strand, waar mensen zitten, in het water zijn en surfen. Mooi lang en breed strand met fijn zand. Verder naar de parkeerplaats voor Schooner Cove. Daar is een guided walk naar het strand door het regenwoud. Het eerste stuk is redelijk gelijkmatig, maar daarna begint het smalle planken pad (de board walk) met een trap een heel eind naar beneden en aan de andere kant weer omhoog gevolgd door een smalle steiger zonder leuningen ongeveer een meter boven het moerassige gebied. Ik ben bij de trap al afgehaakt, daar draait Jan ook om. Bernie en Dawn lopen wel verder en Bernie keert om bij de 72 treden naar het strand, terwijl Dawn zelfs die nog doet voor ze omdraait, Ze zijn fitter dan wij. We bekijken de bomen, mosjes en de lichtval en zitten in de schaduw tot ze na 1,5 uur ongeveer terugkomen. Dan weer verder naar het drukke Tofino. Er wordt een tafel gereserveerd bij The Inn at Tough City. We kijken bij een van de twee plekken waar watervliegtuigen aanleggen en rijden dan naar de Tofino brewery. We proberen vier soorten bier voor we naar de lunchplek gaan. Japanse chef. De lekkerste tonijn die ik ooit gegeten heb en Jan is aan een soort sushi. We kopen een zoete aardappel, paper en een cake voor toe voor we aan de terugweg beginnen. Nog een stop bij de dure Wickaninnish Inn aan Chesterman Beach. Het is een mooie baai met hard zand. Daar zou je een vuurtoren moeten kunnen zien, maar dat lukt niet. We rijden verder terug naar Ucluelet. Ik stop onze was in de machine en Jan slaapt een uurtje. We eten zalm vanavond.

Woensdag de 24e ontbijten we vroeg en we vertrekken tegen halftien. We hebben een behoorlijk lange rit voor de boeg. We rijden dezelfde weg als zondag, maar doordat de richting anders is, hebben we ook andere uitzichten. In Port Alberni stoppen we bij Tim Horton’s voor koffie. Dan weer verder. Een korte stop bij Cathedral Cove in een van de vele National Parks. Daar staan enorme Douglas-Fir bomen (tot 85 meter hoog en erg dik) en de lichtval is prachtig. Verder weer tot we bij weg 19 komen. Die volgen we een heel stuk tot net voor Nanaimo. We rijden enkele kilometers en komen uit in Cedar bij een echt Engelse pub. Het heet Crow and Gate, je moet je drankje aan de bar halen en daar kun je ook het pubmaal bestellen. Dat wordt wel aan tafel bezorgd, maar voor vorken, messen en servetten moet je zelf zorgen. En hoewel het eigenlijk not done is, eten we geen toetje want de porties zijn erg groot. En wat eten wij dan truttig langzaam. In de tuin hop, rabarber, Oost-Indische kers en kruiden. Leuk. Terug naar weg 19, die overgaat in de 1 (waar we in 2011 in Newfoundland ook stukken van gereden hebben) tot Victoria. Af en toe wat oponthoud, want het is spitsuur. Rond halfvijf zijn we thuis. Bernie en ik kopiëren elkaars foto’s en Jean komet om halfzes om te overleggen over de Elfstedenwandeling c.q. fietstocht die ze volgende jaar willen doen. Ze wil dolgraag meekomen. Ondertussen herpakken we onze koffer en een uur later melden we ons bij Rita en Jim een paar deuren verder. Rita is een uitstekende kok, wint af en toe een prijs (soort beste-bakker-shows) en heeft heerlijke hapjes gemaakt en een verrukkelijk maal voor ons. Ook de buren tussen Bernie en Dawn en Jim en Rita zijn er. Dat zijn Michael en Bernadette (die binnenkort voor drie jaar naar Anguilla verhuizen). Rond halftien vertrekken we daar en maken ons pakwerk af.

After breakfast on August 21st we load the care and leave at 10 am, A little bit up the road is a marker for the 50th parallel (the 49th is the border between Canada and the USA). We follow Highway 19 to almost Coombs, turn inland and make a comfort stop at a gas station and convenience store that the gps-voice-lady obviously doesn’t like. We continue along a winding road through the woods to Port Alberni, where we see the relocated lighthouse, go shopping with Save on Food for items for breakfast and dinner for the next three days and for wine and drinks. After that Tim Horton’s provides a sandwich before we continue south to Ucluelet. We pass by lots of creeks, little lakes etc. and have lovely views of the mountains. We stop at Kennedy River, near Kennedy Lake for a great view of the rocks. About 3:30 pm we reach The Pacific Rim Ucluelet Visitors Centre where we get a lot of information and maps. We reach The Ridge condominium at 4 pm. It is really beautiful, lots of windows, well appointed, full kitchen, two bedrooms, two bathrooms. You could easily live there. We have drinks, talk about an Elfsteden-fiets- and/or walk next year October and have salon burgers, potatoes and salad for dinner with apple pie as a desert. Beautiful and very pleasant day.

Monday August 22nd we have breakfast and drive to the parking lot for the Lighthouse Loop of the Wild Pacific Trail. That’s where I get out and walk down to the Amphitrite Lighthouse (built 1915). I find a lovely spot to look at the lighthouse from different angles. The boys go anti-clockwise and Dawn joins a guided tour clockwise along the trail. They arrive almost at the same time. Dawn’s part is a little shorter and she joins the boys on their finishing stretch. We drive into Ucluelet, look around near the harbour, fins a place to fill up the tank and visit the General Store dating back to 1908. Yu can by anything there. It’d fun. They even sell bull shit and chicken shit. It’s a little difficult to find a place to have lunch because a lot is closed on Monday, but Cedar Grill has lovely fish & Chips and d trio a salmon with smoked and candied salon and salmon spread. We are back home at 3 pm. The others go for another short walk while I start this storey. We have steak for dinner tonight after a really beautiful sunset. Another day inn paradise.

At 10 am on the 23rd, we leave the condo for Tofino 40 km to the north. First stop is Long Beach, wide and long with lots of people surfing and on the beach. We continue to Schooner Cove, where a guided walk takes you through the rainforest to the beach. I just do the first part until steep stairs go down and up on the other side. Jan continues until he comes to the start of the board walk, about 1 meter above the bog and without handrail. Dawn and Bernie go along until they reach the stairs (72 steps) to the beach. Dawn goes down and Bernie turns back. It was worth the effort for all four of us. In downtown Tofino we go to The Inn at Tough City and make a reservation for 2 pm when the restaurant opens. We go down to the pier where water planes are tied up after landing and before take-off. Nice to watch them. Then we visit Tofino Brewery. We have samples of four different kinds of beer. Our lunch is lovely, Jan and Bernie have a roll and Dawn and I a salad with the best tuna I have tasted in a long time. After lunch we buy a jam, a cake for desert and some pepper before we start driving back to Ucluelet. One more stop a Wickaninnish Inn (expensive hotel on Chesterman Beach. Firm sand on this beach and a lovely view, but the lighthouse we expected to see here is hidden behind some rock. We arrive back at the condo around 4:30 pm. Jan has his little nap, I do laundry and we will have salmon with salad and jam for dinner (with pepper this time).

At 9:30 am on August 24th we leave Ucluelet after an early breakfast. We have a long drive ahead of us. We have to take the same route as when we came, but it’s another directions and it shows different views. We stop at Tim Horton’s (Timmy for the insiders) for coffee and continue. A short photo stop at Cathedral Cove with enormous Douglas-Fir-trees (can grow up to 85 meters and are straight and thick). We do a short loop before going on towards road 19. We follow that to until just before Nanaimo. We leave 19 and go to Cedar to find the Crow & Gate, a real English pub. You have to get your drinks at the bar and order your food. You take your forks, knives and napkins and they bring the food to the table. It’s an excellent pub lunch. The garden has hops, rhubarb and different herbs. The place is packed with old ladies having their lunches and big deserts. Back to the 19 towards Victoria. Traffic is rather heavy. We are back home at 4:30 pm. Bernie helps me print our boarding passes for the clipper and we share our memory cards. Meanwhile Jan and I repack ur bags. At 5:30 Jean comes to talk about Friesland and a short tour in the Netherlands. An hour later we all go to Rita and Jim to have dinner. Also there are Michael and Bernadette the neighbours in between that will move to Anguilla for three years. Rita has prepared lovely appetizers and a gourmet dinner and we have a very pleasant last night in Victoria. We leave them around 9:30 pm and finish packing.